Trzydziestolecie istnienia i działalności Archidiecezjalnego Przedszkola w Olsztynie
Jubileusz trzydziestolecia Archidiecezjalnego Przedszkola w Olsztynie
Jubileusz 30 – lecia Przedszkola, to bardzo ważna chwila dla nas wszystkich. Dostrzeganie czasu jest cudownym darem dojrzałości. W przedszkolu zmagamy się z zadaniami, które nie tylko wymagają czasu, ale i wiedzy. Z codziennych radości dzieci - budzi się nasza siła. Rzeka życzeń onieśmiela nas, a jednocześnie podwaja siły do pracy, daje poszukującej naturze sens życia i coś, dlaczego warto żyć! Jubileusz, oznacz dziesięciolecia pracy dydaktycznej, wychowawczej i organizacyjnej dla ogromnej rzeszy dzieci. Efektem tego trudu i serca jest wkład w szczęśliwe dzieciństwo wielu podopiecznych placówki. Przedszkole to nazwane „pomnikiem” Roku Eucharystycznego w roku 1989, czyli w momencie jego powstania, było pierwszym tego typu przedszkolem w kraju. Pojmowane przez Kościół katolicki dzieło wychowania w duchu chrześcijańskim, realizowane jest na różnych płaszczyznach. Przedszkole Archidiecezjalne w Olsztynie zostało powołane do istnienia jako Przedszkole Diecezjalne mocą kilku dokumentów: dekretem biskupa warmińskiego Edmunda Piszcza, z dnia 15 marca 1989 r. i kanonów Kodeksu Prawa Kanonicznego. Przedszkole stanowi lokalizację przy ul. Sosnowej 5 i 7 w Olsztynie. Prowadzenie tejże placówki zostało powierzone Polskiej Prowincji Sióstr Boskiego Zbawiciela (ss. Salwatoriankom). Otwarcie Przedszkola Diecezjalnego nastąpiło 17 kwietnia 1989 r. Uroczystości otwarcia i poświęcenia Przedszkola przewodniczył ks bp Edmund Piszcz oraz ks. bp Wojciech Ziemba, ks. Jan Górny – dyr. Wydziału Duszpasterskiego a zarazem „Założyciel” tejże placówki wychowawczej, przełożona prowincjalna s. Eugenia Dudała, oraz licznie zgromadzone na tej uroczystości Siostry Salwatorianki wraz z władzami samorządowymi i oświatowymi miasta Olsztyn. Pierwszymi wychowawczyniami, które podjęły się pracy w Przedszkolu były: s. Goretti Guziak, s. Helena Młodzik, s. Urszula Waśko. Od 17 kwietnia 1989 r. do 30 czerwca 1989 r., Siostry miały pod opieką 25 dzieci, gdyż jeszcze nie wszystkie powierzchnie budynku były przystosowane do potrzeb placówki. Od 1 września 1989 r. W placówce było pod opieką Sióstr 50 dzieci. Z każdym kolejnym rokiem palcówka, rozwijała się pod względem dydaktycznym, wychowawczym, opiekuńczym. Z czasem tez przybywało więcej dzieci, zostały poczynione prace remontowe związane z przebudową Przedszkola, została dobudowana sala gimnastyczna z myślą o większej liczbie dzieci, poprawienie warunków lokalowych a także możliwości rozwojowych dzieci. Na przestrzeni lat nasze Przedszkole zmieniało swój wygląd, dzięki różnym inwestycjom ówczesnych dyrektorek. Znakiem firmowym wyróżniającym naszą placówkę są słowa zaczerpnięte z Ewangelii św. Mateusza: „ Cokolwiek uczyniliście jednemu z Tych najmniejszych, Mnieście uczynili”. Przedszkole Diecezjalne – zmieniło swoją nazwę na Przedszkole Archidiecezjalne, 7 września 2001 r. W latach 1989 – 2002 w Przedszkolu pracowały 32 osoby: 12 osób na stanowisku nauczycielek, a 20 w charakterze administracyjno – obsługowym; księgowa, 2 kucharki, 2 pomoce i konserwator. W wypełnianiu obowiązków wychowawczych Przedszkole wykorzystuje różne środki oddziaływania, jak również szereg okazji, które mogą sprzyjać rozwojowi osobowości dziecka. Przedszkole katolickie, przyjmując chrześcijański system wychowania, realizuje zadania programowe w odniesieniu do ostatecznego celu osoby ludzkiej. Zadanie wychowawcze Przedszkola jest więc realizowane nie tylko poprzez otoczenie dziecka opieką, lecz również pomocą w wydobyciu, utrwaleniu i rozwinięciu zawartego w nim dobra w piękny, wrażliwy, szlachetny i uczciwy charakter przyszłego, dorosłego człowieka. W toku wychowania chrześcijańskiego wielkie znaczenie ma dobry przykład wychowawcy. Dlatego kadra Przedszkola nieustannie zdobywa potrzebną wiedze pedagogiczną oraz teologiczną. Dotyczy to nie tylko Sióstr pracujących w placówce, ale również osób zatrudnionych w naszym Przedszkolu. Z perspektywy lat widać, że powołanie Przedszkola było słuszne, przemyślane, być może wcześniej niedoceniane, ale dzisiaj widać, że bardzo potrzebne. Nasze Przedszkole nigdy nie było jedynie miejscem czy instytucją, ale zawsze zwartą społecznością stworzoną przez pokolenia dzieci i ich rodziców, nauczycieli, którzy oddali tutaj swoje umiejętności, entuzjazm, serce. Wokół Przedszkola zawsze gromadziły się osoby twórcze, kreatywne, poszukujące najlepszych rozwiązań oraz otwarte i wrażliwe na potrzeby dzieci. Jesteśmy wdzięczni i będziemy wdzięczni za ten piękny i bardzo potrzebny naszemu społeczeństwu – świat dziecka. Nie sposób wymienić wszystkich tych osób, nie sposób wyliczyć także tego, co zrobili dla naszego przedszkola. Nazwiska wielu widnieją w materiałach i dokumentach zgromadzonych w archiwum przedszkolnym. Długa jest lista tych, którzy na trwałe zaznaczyli się na kartach historii, którzy je tworzyli, rozwijali i wspierali. Przemijają wokół nas ludzie i zdarzenia. O wielu, wydaje się, że już zapomnieliśmy, jednak zawsze pamiętamy o naszych emerytach, byłych Siostrach Dyrektorkach. Ze szczególnym wzruszeniem myślimy dziś o tych pedagogach, absolwentach i pracownikach Przedszkola, którzy odeszli. Na przestrzeni lat zmieniło swoje oblicze, strukturę. W istocie jednak pozostało takie samo – jest nie tylko ważną i nieodzowna częścią lokalnej rzeczywistości, ale jest też częścią naszego życia. Dlatego z całego serca dziękuję dziś wszystkim za postawę zaangażowania, okazaną życzliwość, miłość i modlitwę. Pragnę wyrazić uznanie i szacunek dla każdego wysiłku:- ówczesnych dyrektorów: s. Virginii Bajer, s. Marzeny Mieleszko, s. Marty Majerczyk, s. Kornelii Musolf tego Przedszkola; pierwszych nauczycieli dla byłych i obecnych pedagogów, pracowników, dla wszystkich rodziców, dzieci i absolwentów – za wszystko, co powstawało i powstaje – za wspólne działania dla dobra dzieci i całego środowiska. Wykonano tak wiele przez 30 lat, wydawałoby się, że to już wszystko, co może spotkać nasze Przedszkole. Jednak okazuje się, że dla każdego dyrektora czas wyznacza inne zadania. Jestem przekonana, że to co najlepsze przed nami. Pragnę wyrazić serdeczną wdzięczność wszystkim, którzy wspierali i wspierają nasze Przedszkole. To wielka radość i przywilej mieć takich sprzymierzeńców. Słowa podziękowania kieruję od całej społeczności przedszkolnej za okazane serce i dobrą wolę i za wspieranie naszego Przedszkola przez te wszystkie lata.
Dnia 27 kwietnia w Konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie pod przewodnictwem Ks. abp. Józefa Górzyńskiego, została odprawiona uroczysta Msza św. z okazji jubileuszu 30 – lecia istnienia Archidiecezjalnego Przedszkola im. św. Mikołaja w Olsztynie. Dziękuję z serca wszystkim przybyłym na tę uroczystość Siostrom Salwatoriankom na czele z S. Noemi Raczkowską – Przełożoną Polskiej Prowincji Sióstr Salwatorianek wraz z Zarządem Prowincjalnym, oraz przybyłe Siostry z różnych placówek (Warszawy, Kwidzynia, Goczałkowic-Zdroju oraz Gaszowic). Niech Boski Zbawiciel błogosławi nasze dzieło apostolskie dla zbawienia każdego człowieka.
s. Marta Bąk SDS