Spotkanie Prowincjalne
Spotkanie Prowincjalne
W Domu Prowincjalnym Sióstr Salwatorianek, dnia 16 października 2021 roku, odbyło się wyjątkowe spotkanie, można by rzec - w gronie rodzinnym, ponieważ byli na nim obecni przedstawiciele całej Rodziny Salwatoriańskiej: siostry, księża i świeccy, którzy żyją na co dzień duchowością salwartoriańską odziedziczoną po bł. Franciszku Jordanie i bł. Marii od Apostołów. Spotkanie to, organizowane regularnie przez Prowincjalat Sióstr, było okazją do tego, by zadbać o wnętrze, ubogacić je duchowo i intelektualnie, stało się swoistą realizacją pragnienia Założycieli aby nieustannie się rozwijać, pracować nad sobą i wzrastać ku świętości. Uczestnicy sympozjum, przyglądali się świętej historii swojego życia.
Rozpoczęcie
Spotkanie Prowincjalne otworzyła s. Noemi Raczkowska SDS Przełożona Polskiej Prowincji Sióstr Sawlatorianek, witając zebranych gości i wyrażając swoją wdzięczność za liczne przybycie. Okres pandemii uniemożliwił zorganizowanie spotkania prowincjalnego w zeszłym roku, dlatego tegoroczne sympozjum, spotkało się z dużym zainteresowaniem i chęcią udziału wielu sióstr z salwatoriańskich wspólnot. Siostra Prowincjalna powitała również obecnych Księży Salwatorianów: Ks. Tomasza Raćkosa SDS wiceprowincjała i Ks. Leonarda Czuchońskiego SDS kapelana goczałkowickiej wspólnoty sióstr oraz przedstawicieli Świeckich Salwatorianów ze wspólnot w Goczałkowicach-Zdroju, Oświęcimia i Bielska-Białej. Głównym prelegentem spotkania była p. dr Danuta Piekarz, italianistka i biblistka, wykładowca na Uniwersytecie Jagiellońskim, Papieskim Uniwersytecie Jana Pawła II w Krakowie (wcześniej: Papieska Akademia Teologiczna) oraz w Wyższym Seminarium Duchownym Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych, konsultorka Papieskiej Rady ds. Świeckich (2008-2013), od kilku lat współpracująca z Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów, przede wszystkim jako tłumacz. W czasie sympozjum wygłosiła dwie konferencje, odnosząc się do tematu spotkania: „Moja historia, życia jest historią świętą”.
Promocja wydawnicza
Podczas tegorocznego spotkania, Siostra Prowincjalna zaprezentowała kolejną pozycję książkową, ważną dla środowisk salwatoriańskich pt.: „Listy Ojca Franciszka Marii od Krzyża Jordana i Matki Marii od Apostołów von Wüllenweber (1882-1907)”. Publikacja ta, jest owocem pracy Międzynarodowej Grupy Studyjnej Marii od Apostołów, której członkinią jest m.in. s. Bernadeta Owsianka SDS. Dzięki staraniom Polskiej Prowincji Sióstr Salwatorianek, książka została przetłumaczona z j. niemieckiego na j. polski przez p. Annę Marię Janc-Rohr. Długo wyczekiwany tomik zawierający prywatną korespondencję dwojga błogosławionych został wydany w tym roku, nakładem wydawnictwa Salwator. Debiutującą, wśród zacnego grona salwatoriańskich publikacji książkę, otrzymał każdy uczestnik spotkania.
Drugą pozycją, którą zainteresowano słuchaczy, był 15. tom czasopisma naukowego Studia Salvatoriana Polonica. Tegoroczny egzemplarz pisma, wydany przez Wyższe Seminarium Księży Salwatorianów nakładem wydawnictwa Salwator, w znacznej części został poświęcony osobie bł. Franciszka Jordana z okazji jego beatyfikacji, która miała miejsce 15 maja 2021 roku. Ks. Tomasz, który prezentował publikację, zwrócił również uwagę na ciekawe zestawienie bibliograficzne, przygotowane przez Ks. Romana Słupka SDS i s. Barbarę Szczygieł SDS, które umieszczono w tymże numerze. Owocem tej współpracy, jest zbiór polskojęzycznych publikacji naukowych i popularnonaukowych dotyczących bł. Marii od Apostołów oraz sióstr salwatorianek. Zestawienie to, może służyć pomocą w swobodnym poruszaniu się po już dostępnych publikacjach z zakresu salwatoriańskiej historii i duchowości, zdobywaniu wiedzy, bądź jej poszerzaniu.
Wiceprowincjał Salwatorianów zachęcił również do skorzystania z broszury przygotowanej przez Generalat Księży Salwatorianów pt.: „Dialog między dwoma Franciszkami – Franciszek Jordan i Papież Franciszek mówią nam o świętości”, zawierającej list pasterski przełożonego generalnego Towarzystwa Boskiego Zbawiciela Ks. Miltona Zonty SDS, skierowanego do salwatorianów.
Na zakończenie pierwszej części spotkania Siostra Prowincjalna przedstawiła jeszcze kilka inicjatyw zaproponowanych osobom zakonnym w czasie Konferencji Wyższych Przełożonych w Warszawie a s. Barbara Szczygieł SDS, zachęciła zebranych do lektury nowego numeru kwartalnika „Salwator”, zwracając szczególną uwagę na znajdujący się tam wywiad, który przeprowadziła z s. Damianą Żoczek SDS, misjonarką posługującą w Demokratycznej Republice Konga.
Eucharystia
W Kaplicy Domu Prowincjalnego Sióstr Sawlatorianek pw. Matki Zbawiciela, obecni na spotkaniu kapłani odprawili Mszę świętą w intencji Polskiej Prowincji Sióstr SDS, z prośbą o dar nowych, świętych powołań do zgromadzenia sióstr, księży oraz do wspólnot świeckich salwatorianów. Eucharystii przewodniczył Ks. Tomasz, który w wygłoszonej przez siebie homilii, nawiązał do tematu spotkania, dotykając kategorii świętości. Kapłan rozpoczął swoją refleksję od ukazania przykładu życia św. Jadwigi Śląskiej, uroczyście tego dnia wspominanej patronki regionu, która „swą miłość do Boga okazywała nie tylko przez cześć dla Niego ale przede wszystkim poprzez służbę najuboższym”. Ks. Tomasz wielokrotnie podkreślał, iż prezentowany przez nią styl życia jest przykładem życia świętego, który można definiować jako pewien rodzaj doskonałości: „Św. Tomasz z Akwinu powie: im jakiś byt więcej zbliża się do swego celu, tym jest doskonalszy - czyli im bardziej zbliżamy się do Boga, tym więcej jest w nas świętości, której źródłem jest On sam”. Nawiązując do adhortacji Papieża Franciszka „O powołaniu do świętości”, kaznodzieja podkreślił, że „ideał życia chrześcijańskiego do którego trzeba nam dążyć, to pewien styl życia człowieka wierzącego, tj. osoby która łączy swoje życiowe doświadczenie z Jezusem w perspektywie Jego umierania i zmartwychwstawania”. Zapewnił, że ten upragniony przez nas ideał życia jest możliwy dla każdego człowieka, pomimo naszej ułomności, słabości i niedoskonałości. Nie zależy od konkretnego stanu i pozycji życiowej ale od tego jak każdy z nas przeżywa swoje miejsce w Kościele i w społeczności w której na co dzień pracuje i żyje. Ks. Tomasz przypomniał również cechy świętego stylu życia, który określił mianem drogi a więc konieczności nieustannej pracy nad sobą: „cierpliwość, łagodność wobec nerwowości i niepokoju, radość i poczucie humoru wobec smutku i przygnębienia, śmiałość i zapał wobec wygodnego zniechęcenia, wspólnotowość jako odpowiedź na indywidualizm oraz nieustanna modlitwa, która łączy z Jezusem ale równocześnie nie zaniedbuje budowania relacji z innymi”. Odnosząc się do tekstów liturgii słowa kapłan również nawiązał do postawy świętości jako stylu życiu dla Boga i dla drugiego człowieka. Scena ukazana we fragmencie Ewangelii wg św. Marka (Mk 3, 31-35), daje do zrozumienia, że nawet Maryja stopniowo odkrywała tożsamość swojego Syna, ciągle będąc w drodze tego poznania a Jezus w tej scenie „ustanawia jakby nową rodzinę, którą odtąd tworzą ludzie tęskniący za rozpoznaniem i wypełnieniem w swoim życiu woli Bożej”. Życie zgodne z Jego zamysłem, prowadzi do szczęścia i życia wiecznego. Świętość zatem – cytując św. Matkę Teresę z Kalkuty, „nie jest luksusem dla nielicznych, przeznaczona jest dla ciebie i dla mnie, jest prostym obowiązkiem”.
Wykład pt.: „Moja historia życia jest historią świętą”
Popołudniowy czas poświęcono na wysłuchanie dwóch konferencji p. Danuty Piekarz, dotyczących głównego tematu sympozjum: „Moja historia życia jest historią świętą”. Odnosząc się do tekstów biblijnych i osobistych doświadczeń, prelegentka wyraziła przekonanie, iż każda historia życia ludzkiego, zasługuje na miano świętej historii, ponieważ człowiek, w żadnej innej historii życia nie spotka Pana Boga, tylko w swojej własnej. To przesłanie rozpoczynające wykład, pozwoliło słuchaczom niejako dowartościować swoją drogę życia, jakakolwiek by ona nie była, ponieważ to na tej drodze – jedynej, niepowtarzalnej i wyjątkowej, czeka na jego właściciela sam Bóg. Wsłuchując się w cytowanego kard. Newmana, każdy ze słuchaczy mógł osobiście doświadczyć ważności i wyjątkowości swojej drogi życia a nawet podnieść jej rangę w swoim mniemaniu: „jestem potrzebny na swoim miejscu tak samo jak Archanioł Michał na swoim”. W oczach Pana Boga, każdy ma swoje własne miejsce w życiu, na którym jest potrzebny. To na nim postawił mnie Stwórca i to w tym miejscu mogę Go spotkać. Refleksja p. Danuty przeprowadziła uczestników spotkania przez zagadnienia związane z przeżywaniem codzienności, realizacją powołania, rolą jaką odgrywają koleje losu, przeżycia lub pojedyncze epizody, których doświadczyliśmy, pochylono się nad brakiem wdzięczności ze strony człowieka, za tę historię życia jaką Pan Bóg dla niego przygotował a także nad złudnym szukaniem życia lepszego i niepoprawnym marzycielstwem. Dotknięto znaczenia Opatrzności Bożej i konieczności rozeznawania, podjęto trudny temat przebaczenia w historii życia a także niełatwej zdolności do odczytywania Bożych znaków i układania ich w całość, tworzącą obraz woli Bożej wobec każdego człowieka. Dopełnieniem wykładu p. Danuty była możliwość zadawania pytań odnośnie podjętego tematu i dzielenia się przemyśleniami w odpowiedzi na usłyszane treści.
Kończąc sympozjum s. Noemi podziękowała p. Danucie Piekarz za przyjęcie zaproszenia i wygłoszone konferencje oraz Ks. Tomaszowi Raćkosowi SDS za obecność, przewodniczenie Mszy świętej i wygłoszone słowo. Wyraziła również wdzięczność wszystkim zebranym za uczestnictwo w tegorocznym spotkaniu. Ubogaceni duchowo-intelektualnym doświadczeniem w gronie rodzinnym, w duchowej obecności bł. Franciszka Jordana i bł. Marii od Apostołów, uczestnicy spotkania przyjęli Boże błogosławieństwo kończące sympozjum.
BSz
"Nie rezygnuj, aż jako święty będziesz mógł się radować z twoim Umiłowanym w niebie!" (bł. Franciszek Jordan, DD I/142)