Rocznica śmierci Bł. Marii od Apostołów
Rocznica śmierci Bł. Marii od Apostołów
Ostatnie 2 lata życia Współzałożycielki Zgromadzenia Salwatorianek, były naznaczone chorobą i cierpieniem. Do końca jednak trwała przy Chrystusie, przyciskając do piersi krzyż Zbawiciela i wzywając Jego Imienia. Ten, którego ukochała i dla którego poświęciła swoje życie, odwołał ją do wieczności w świętą noc Bożego Narodzenia 25 grudnia 1907 roku. Co roku w wigilijny wieczór, Salwatorianki odczytują tekst (podany poniżej) wspominający to wydarzenie - chcemy pamiętać o tej odważnej, silnej i rozkochanej w Bogu kobiecie, którą powołał jako pierwszą z nas, do nowego dzieła apostolskiego, które założył o. Franciszek Jordan. Matka Maria była pierwszą Przełożoną Generalną Sióstr Salwatorianek. Wspominając rocznicę jej narodzin dla nieba, co roku, 25 grudnia podczas porannej Eucharystii w Kaplicy Domu Prowincjalnego w Goczałkowicach, modlimy się w intencji obecnej Przełożonej Generalnej naszego Zgromadzenia, wypraszając przez wstawiennictwo Błogosławionej, wszelkie potrzebne łaski.
BSz
*****
Narodziny dla nieba bł. Marii od Apostołów – Wigilia Bożego Narodzenia
Dzisiaj, kiedy ludzkość w sposób szczególny doświadcza Bożej miłości, my Salwatorianki uwielbiamy Boga za dar życia i powołania bł. Marii od Apostołów, pierwszej Matki Generalnej i współzałożycielki Zgromadzenia Sióstr Boskiego Zbawiciela. Dzisiaj, po raz kolejny, wspominamy rocznicę jej śmierci i narodzin dla Nieba.
Bł. Maria od Apostołów – Teresa von Wüllenweber urodziła się 19 lutego 1833 roku w zamku Myllendonk, niedaleko Mönchengladbach w Niemczech. Już od wczesnej młodości czuła się powołana do życia apostolskiego i misyjnego w duchu Ewangelii. Próbowała je zrealizować w zgromadzeniu Sacre Coeur, następnie u sióstr Nawiedzenia i w instytucie Wieczystej Adoracji. Mając przekonanie i przeczucie, że Zbawiciel wzywa ją do innego stylu życia, opuściła zgromadzenia i nadal wytrwale poszukiwała woli Bożej. W 1876 roku kupiła klasztor w Neuwerk, gdzie opiekowała się sierotami i pracowała na rzecz misji. Wysiłki te nie były jednak spełnieniem jej apostolskich pragnień. Przełomowym okazał się rok 1882. Teresa von Wüllenweber spotkała założyciela Apostolskiego Towarzystwa Nauczania – o. Franciszka od Krzyża Jordana. Kiedy dowiedziała się, że chciał On również założyć żeńską gałąź zgromadzenia, które poświęcałoby się pracy misyjnej i apostolskiej, wtedy nabrała pewności, że włączając się w Jego dzieło urzeczywistni swój apostolski i misyjny ideał. Dlatego 31 maja 1883 roku złożyła swoje wieczyste śluby na ręce Założyciela. Dnia 8 grudnia 1888 roku Ojciec Jordan razem z Matką Marią powołał do istnienia Zgromadzenie Sióstr Boskiego Zbawiciela. Matka Maria wraz z kilkoma siostrami otrzymała z rąk o. Jordana habit i imię zakonne „Marii od Apostołów”. Długie lata cierpliwego czekania i poszukiwania woli Bożej, jak również wierność apostolskiemu powołaniu i gotowość do ofiary wydały życiodajne owoce. W krótkim czasie od założenia – salwatorianki z Bożym błogosławieństwem rozwijały się i były obecne we Włoszech, Indiach, Ameryce Północnej, Szwajcarii, Austrii, na Węgrzech i w Belgii. Do Polski przybyły w 1929 roku. Matka Maria dla rozszerzania królestwa Bożego zrzekła się swojego stanu szlacheckiego, ofiarowała swoje dobra materialne i zdolności. Odznaczała się wielką kulturą, głębokim życiem wewnętrznym i wrażliwością na potrzeby ludzkie. Swoje siostry zachęcała do wspaniałomyślnego naśladowania Zbawiciela. Wierna Bożemu wezwaniu, szła drogą apostolskiego życia w pokorze i cierpliwości, która każdą salwatoriankę doprowadzi do świętości. W roku 1905 siostry zauważyły, że stan zdrowia M. Marii pogarszał się coraz bardziej. Ona sama po dwóch poważnych atakach astmy, 1 maja 1906 roku napisała: „Wszystko czego chce Boski Zbawiciel! Nikt nie żyje dłużej niż chce Bóg” (Dz. M.M, z. 3, s. 120). Pod koniec 1906 roku poważnie zachorowała i przyjęła sakrament namaszczenia chorych. Przez cały rok 1907 nadal wykonywała swoje obowiązki. W grudniu jej zdrowie znacznie się pogorszyło. Obok ataków astmy, zapadła na zapalenie opon mózgowych i na infekcję gardła. Było jasne, że zbliża się koniec. Umarła w świętą Noc Bożego Narodzenia podczas uroczystej celebracji Liturgii Bożonarodzeniowej w roku 1907. Została pochowana na cmentarzu Campo Santo w pobliżu Bazyliki św. Piotra. Od roku 1952 ciało M. Marii zostało przeniesione do kaplicy domu macierzystego w Rzymie. Po śmierci M. Marii Kongregacja Sióstr Boskiego Zbawiciela nadal się rozwijała. Z czasem coraz więcej osób nawet spoza Zgromadzenia, zaczęło uznawać świętość Matki Marii i jej kult zaczął się rozszerzać. W roku 1943 rozpoczął się proces beatyfikacyjny. Papież Paweł VI beatyfikował Matkę Marię 13 października 1968 roku. Święto obchodzone każdego roku ku czci bł. Marii od Apostołów zostało wyznaczone na 5 września. Podczas uroczystości beatyfikacyjnej podkreślono, że „życie bł. Marii od Apostołów cechowało dążenie do doskonałości. Na szczególne podkreślenie zasługuje jej pokorna postawa i miłość do bliźnich. Z zapałem i niewymuszoną odwagą wykonywała swe apostolskie czynności, pomimo trudności i przeszkód. Wyróżniała się szczególnie duchem ofiary, rezygnując ze sławy i bogactw, szczególną adoracją do Boskiego Zbawiciela i miłością do Eucharystii. Zaletami, jakie podziwiamy u Matki Marii były wierność i miłość do modlitwy, apostolskie poświęcenie się i jej nadprzyrodzona miłość do Boga i do bliźnich. Dlatego jest ona wzorem godnym do naśladowania także dzisiaj i przykładem dla wszystkich, którzy pracują apostolsko wśród biednych i na misjach”. Niech te słowa również dzisiaj inspirują nas, salwatorianki i ożywiają ducha apostolskiego.
*****
Modlitwa za wstawiennictwem Bł. Marii od Apostołów
Błogosławiona Mario od Apostołów, Bóg obdarzył Cię pragnieniem głoszenia Jezusa Chrystusa Zbawiciela świata, a Ty odpowiedziałaś Mu na Jego wezwanie, powołując do istnienia razem z Ojcem Franciszkiem Jordanem, Zgromadzenie Sióstr Salwatorianek. Wspaniałomyślnie poświęciłaś się dla chwały Bożej i zbawienia ludzi. Z apostolską gorliwością służyłaś dziełu misyjnemu Kościoła w każdej części świata. Radując się oglądaniem Jezusa Chrystusa, Twojego Boskiego Oblubieńca, wyjednaj nam (mi) u Boga Ojca łaskę, o którą pokornie prosimy (proszę). Amen.