91 rocznica przybycia Sióstr Salwatorianek do Polski
91 lat obecności i posługi Sióstr Salwatorianek w Polsce
Każdego roku, dzień 21 listopada jest przez nas szczególnie wspominany. Pobudką ku temu jest wydarzenie historyczne z 1929 roku, związane z pionierską działalnością Kongregacji Sióstr Boskiego Zbawiciela w Polsce. Wspominamy zatem przybycie pierwszych Salwatorianek do naszej Ojczyzny, które zapoczątkowały posługę salwatorianek na ziemiach polskich.
Głównym inspiratorem osiedlenia się sióstr w Polsce był salwatorianin, ks. Czesław Chryzostom Małysiak. Dzięki jego staraniom otwarto w 1928 roku pierwszy dom rekolekcji zamkniętych dla wszystkich stanów w Trzebini. W związku z dużym zainteresowaniem rekolekcjami i napływem rekolektantów, sami bracia nie byli w stanie podołać obowiązkom, dlatego ks. Małysiak za pośrednictwem generała salwatorianów ks. Pankracego Pfeiffera, zwrócił się do przełożonej generalnej sióstr salwatorianek w Rzymie, Matki Liborii Hansknecht, z prośbą o przysłanie sióstr polskiego pochodzenia do Trzebini. Mimo, że Matka Liboria nie dysponowała wolnymi siostrami a braki personalne były odczuwalne w już istniejących fundacjach, postanowiła przychylić się do starań i próśb, które dwukrotnie podejmował ks. Małysiak. Przeznaczyła do pracy w Trzebini dwie siostry, które w tym czasie posługiwały w Wiedniu. Były to s. Sabina Szymborowska i s. Bonfilia Cofałka. Źródła archiwalne i zachowana korespondencja, pokazują ożywioną wymianę myśli, pomiędzy przełożonymi generalnymi obu gałęzi a także pomiędzy nimi a superiorem domu zakonnego w Trzebini ks. Małysiakiem. Matka Liboria podejmując decyzję o rozpoczęciu działalności w Polsce wysłała dobrze znane sobie siostry, które osobiście formowała. Ufała, że poradzą sobie z pionierskim dziełem salwatorianek na polskiej ziemi. Świadczy o tym kilka zachowanych listów z początku lat dwudziestych XIX wieku, będących dość osobistą korespondencją między przełożoną generalną a s. Bonfilią. Wyrażone są w nich obawy i zapytania młodej, gorliwej i bogobojnej salwatorianki, co do jakości jej posługi w zgromadzeniu dla chwały Bożej i zbawienia ludzi. W odpowiedzi ze strony przełożonej generalnej znajdujemy wiele pokrzepiających słów życzliwości, zachęty i umocnienia aby nadal trwała wiernie przy Chrystusie i gorliwie pracowała dla Bożej sprawy: „Niech Siostra będzie pewna, że Siostra może tam czynić wiele dobra. Niech Siostra czyni to radośnie, wdzięcznie i chętnie”. Salwatorianki umocnione dobrym słowem swojej przełożonej rozpoczęły nowy rozdział w posłudze zgromadzenia, zakładając pierwszy dom zakonny sióstr salwatorianek w Polsce, erygowany 21 listopada 1929 roku w Trzebini. To właśnie ten dzień, przyjmujemy jako początek posługi Sióstr Salwatorianek w Polsce.
W 2019 roku, w związku z okrągłą rocznicą tego wydarzenia, odbyło się w Domu Prowincjalnym Sióstr Salwatorianek w Goczałkowicach-Zdroju spotkanie, połączone z prelekcją historyczną, którą przygotował w formie refleksji i prezentacji multimedialnej Ks. dr Ireneusz Kiełbasa SDS, archiwista prowincjalny Polskiej Prowincji Salwatorianów. Zgromadzone materiały, przedstawione w czasie listopadowej sesji, ujęto w opracowaniu zatytułowanym „90-lecie obecności i posługi Kongregacji Sióstr Boskiego Zbawiciela w Polsce (1929-2019)” i umieszczono w publikacji naukowej Studia Salvatoriana Polonica (SSP, t. 14 – 2020, s. 165-184). Dzięki uprzejmości autora artykułu oraz redakcji pisma SSP, udostępniamy poniżej wspomniane opracowanie. Niech owa wnikliwa analiza historyczna, opisująca przybycie i początki posługi Sióstr Salwatorianek w Polsce, przyczyni się do lepszego poznania historii Polskiej Prowincji Salwatorianek i napełni nasze serca wdzięcznością za wszelkie otrzymane dobrodziejstwa.
BSz
90-lecie-obecnosci-i-poslugi-Kongregacji-Siostr-Boskiego-Zbawiciela-w-Polsce-1929-2019.pdf
s. Bonfilia Cofałka SDS s. Sabina Szymborowska SDS